jemagat

[jema:gat]

1) Adamlar, jemende, mähelle, märeke.

∙ Şol wagt şäher tarapdan bir atlynyň atyny gamça basyp, ak köpük edip gelýänligini görüp duran jemagat: -- Bolşewigiň öňi gelýär -- diýip sandyraşmaga başlady. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

2) «Adamlar» diýen manyda köpçülige ýüz tutulyp aýdylýan söz.

∙ Jemagatlar, miraplygy şu agzalan adamlaryň haýsyna berseň hem, gezegini geçirer. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)